Wat wordt verstaan onder passend werk bij de eigen werkgever?

Het UVW beoordeelt of de werkgever en werknemer in redelijkheid hebben kunnen komen tot re-integratie in structureel passend werk bij de eigen werkgever. Wat in een specifiek geval passend is, wordt beoordeeld per aan de concrete omstandigheden van de situatie.

 

Structureel werk

Onder structureel wordt in zijn algemeenheid verstaan werk dat ook na het einde van de loondoorbetalingsperiode van 2 jaar bij ziekte aan werknemer geboden kan blijven worden.  Uitgangspunt is een dienstverband voor onbepaalde tijd.

 

Passend werk

Onder passend werk wordt verstaan: arbeid die past bij de krachten en bekwaamheden van werknemer, rekening houdend met onder meer arbeidsverleden, opleiding, gezondheidstoestand, persoonlijke eigenschappen, afstand tot het werk, het loon en zijn/haar beperkingen.  Zie ook artikel 7:658a Lid 4 BW. Het functieniveau mag bijvoorbeeld in eerste instantie niet veel lager zijn dan in de oude functie, maar naarmate de arbeidsongeschiktheid langer duurt mag van de werknemer een ruime(re) opstelling worden verwacht.

 

Bij de beoordeling van de redelijkheid inzake ander passend werk bij de eigen werkgever zijn de volgende factoren medebepalend:

 

– Grootte en organisatie bedrijf: hoe omvangrijker het bedrijf qua functies, hoe meer van een werkgever mag worden verwacht in termen van aanpassingen en herverdeling van arbeid.  Denk hierbij ook aan technische en/of organisatorische aanpassingen. Een herverdeling van arbeid mag echter niet leiden tot een significante verschraling en/of verzwaring van het werk van collega’s.

 

– Het bestaan van vacatures in het bedrijf: hoe meer vacatures, hoe meer mogelijkheden tot het creëren van passende arbeid.

 

– Hoe lichter de beperkingen, hoe meer van een werkgever mag worden verwacht.

 

– Hoe hoger het opleidingsniveau, hoe meer re-integratiekansen en hoe meer van een werkgever mag worden verwacht. Denk hierbij ook aan de mogelijkheden voor omscholing en bijscholing en de termijn van 26 weken waarin een werknemer zich de vereiste vaardigheden voor een nieuwe functie eigen moet kunnen maken.

 

– De werkgever wordt geacht actief in te gaan op redelijke initiatieven van een werknemer.

 

– Indien de oorzaak van de uitval aan het werk gerelateerd is wordt van de werkgever meer gevergd voor wat de inspanningen betreft om re-integratie binnen het bedrijf gestalte te geven.

 

– Hoe langer het dienstverband des te meer van de werkgever wordt verwacht. Er dient een redelijke verhouding te zijn tussen de kosten van de re-integratie en omvang en duur van het dienstverband van een werknemer.

 

– De grens aan redelijkheid is bereikt als de re-integratie-inspanningen het productieproces in gevaar kunnen brengen of de bedrijfsvoering in financieel opzicht onevenredig belasten.

 

– De hoeveelheid werknemers met een structureel functionele beperking die reeds binnen het bedrijf zijn herplaatst in relatie tot de personele omvang.

 

– De financiële situatie van een bedrijf:  aan een bedrijf dat financieel in zwaar weer zit kunnen minder inspanningseisen worden gesteld dan aan een bedrijf dat financieel gezond is.

 

– Een reistijd langer dan anderhalf uur (enkele reis) wordt over het algemeen niet meer als redelijk gezien.Deze regel is ook van toepassing bij een spoor 2 traject.